Mijn mening:

Ik vind het een heel leuk boek, omdat in het boek gekke personages zitten die heel grappig zijn. Het grappigste stukje vond ik toen meneer Knieper bijna een hartstilstand kreeg door oma Rip die uit een doodskist stapte en een harde scheet moest laten. Ook  vond ik personage Ernst heel grappig. Hij gaat elke week naar de slager om wat vers bloed te drinken en slaapt in een doodskist.

Ik vond het boek ook  spannend en interessant, omdat je niet zeker weet hoe het gaat aflopen. Ik dacht eerst dat Jimmi met Ernst ging weglopen om hun vader te vinden, maar het liep wel anders. De vader kwam plotseling aan het einde van het verhaal om Jimmi te redden van de buurman. Dit had ik totaal niet verwacht. Dat de vader plotseling kwam was ook ontroerend moment. De jongens zagen eindelijk hun vader weer.

 

Een paar dingen vond ik niet zo goed aan het boek. De vloekwoorden waren steeds weggetikt en dat leest niet fijn. Het lijkt net of je dan de hik hebt. Ik vind dat een beetje vloeken kan best grappig is. Ook vind ik het jammer dat er geen plaatjes in stonden. Het zou bijvoorbeeld nog grappiger zijn als je kon zien hoe de familie Rip er uit zag. Doordat de buren niet goed beschreven waren, was hun rol voor mij niet helemaal duidelijk. Dit is jammer omdat ze wel belangrijk leken in het verhaal.

Het verhaal kan niet echt gebeurd zijn. Er komen namelijk weerwolven, vampiers, spoken en mummies in voor. Dit vind ik juist leuk aan het boek.

 

Omdat het boek heel grappig en spannend en vlot verteld is, had het heel snel uitgelezen. Ik heb heel vaak dubbel gelegen van het lachen. Ik vind het terecht dat hij de Gouden Griffel heeft gewonnen.

Ik raad het boek aan iedereen aan die houdt van grappige verhalen en gekke personages.