Mening:

Ik vond het boek vooral leuk omdat zo het onrealistisch en grappig is. De draak van Smook had bijvoorbeeld  buskruit in zijn maag en er kwamen zwaveldampen uit zijn kont. De vogels van decibel krijsen zo hard dat je oorkleppen op moest om niet doof te worden.

Ook is het boek spannend. Ik dacht dat de opdracht met de Draak heel makkelijk zou zijn, maar het liep anders. Stach moest helemaal in de bek van de draak klimmen om dynamiet in zijn buik te stoppen. Dit was heel spannend.

Ik vond het ook erg leuk en origineel dat de ministers opdrachten voor Stach hadden en dat hij ze alle 6 (later7) kon doen. 

Mijn favoriete opdracht is het springen van de St. Alosius,  omdat de redactie(krant) ook aanraadde om een kussen mee te nemen voor de val te breken. Daar moest ik heel erg hard om lachen.

 

Ik vind alleen wel dat er weinig hoofdpersonen in het boek voorkwamen. Er zijn wel grote personages maar niet echt hoofdpersonen. Ik denk dat het beter zou zijn voor het boek als er meer hoofdpersonen in zouden zitten.

Het hoofdpersoon in dit verhaal (Stach) is duidelijk uitgelegd in het boek zodat je weet waar het boek over gaat.

 

Alleen als je het boek voor de eerste keer leest is het begin wel erg vaag. Je moet het begin wel 2 keer lezen om het goed te begrijpen.  De zinnen waren behoorlijk lang en er worden veel moeilijke woorden gebruikt. Hier moest ik even aan wennen.

 

Ik vond het jammer dat het boek geen plaatjes heeft, want als je plaatjes in een boek stopt weet je hoe dingen er uit zien en versterkt het wel het verhaal. Ik ben vooral benieuwd hoe de ministers er uit zien.

 

Over het algemeen vond ik het een leuk boek en zou ik het aanraden aan mensen die van spannende en grappige boeken houden.